Powhatan
 
Encyklopedia PWN
Powhatan,
powstała w XVI w. konfederacja 30 plemion indiańskich z Ameryki Północnej należących do grupy Algonkinów, m.in. Appomattac, Chesapeake, Chickahomini, Mattaponi, Pamunkey, Pienketank, Potomac, Rappahannock;
ich liczba wynosiła ok. 9 tys., zamieszkiwali ok. 200 osad usytuowanych po południowo-wschodniej i południowo-zachodniej stronie Zatoki Chesapeake w obecnym stanie Maryland oraz w północno-wschodniej Wirginii; na ich czele stali lokalni wodzowie podporządkowani najwyższemu przywódcy — powhatanowi; związek ten rozpadł się 1644 po serii zbrojnych konfliktów z angielskimi kolonistami; stały nacisk osadniczy i dalsze walki z Anglikami zredukowały drastycznie liczbę osad P. do 12 wiosek (1705); plemiona P. utrzymywały się z kopieniactwa i myślistwa, mieszkały w wioskach złożonych z długich domostw krytych płatami kory lub trzcinowymi matami; depopulacji P. towarzyszył proces mieszania się rasowego z białymi i Murzynami oraz silny nurt akulturacji upowszechniający wśród P. euroamerykański styl życia; obecnie liczbę P. ocenia się na ok. 700 osób (1994), nie licząc kilku tysięcy ludzi przyznających się tylko do pochodzenia od P.; współcześnie obserwuje się odrodzenie świadomości etnicznej P., którzy odgrywają ważną rolę w walce Indian Wirginii o respektowanie ich praw tubylczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia