Porcellis Jan
 
Encyklopedia PWN
Porcellis Jan, ur. przed 1584, Gandawa, zm. 1632, Zoeterwoude k. Lejdy,
holenderski malarz, rysownik i akwaforcista, pochodzenia flamandzkiego;
czołowy marynista XVII w.; 1617 został mistrzem w gildii Św. Łukasza w Antwerpii; pracował m.in. w Haarlemie i Amsterdamie; czerpiąc zarówno z tradycji flamandzkiej (J. Brueghel st., A. van Eertvelt), jak i z dokonań haarlemskich marynistów H. Vrooma i C. van Wieringena, P. wprowadził do pejzażu mor. znaczne innowacje, m.in. ograniczenie skali barwnej do tonów jasnoszarych i brunatnych, zapoczątkowując tzw. fazę monochromatyczną w malarstwie holenderskim (Krajobraz morski, Rozbity statek u wybrzeży 1631); P. oddziałał na twórczość P. de Molijna, S. van Ruysdaela i J. van Goyena, a także czołowych holenderskich marynistów połowie XVII w., m.in. S. de Vliegera, J. van de Cappelle.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia