Poniatowscy
 
Encyklopedia PWN
Poniatowscy,
małopolski ród szlachecki herbu Ciołek, którego jedna z linii 1764 uzyskała tytuł książęcy;
pochodzą z miejscowości Poniatowa (Lubelskie), zasiedlonej w XV–XVI w. przez drobną szlachtę; na początku XVII w. 2 braci przeniosło się w Krakowskie na służbę do Lubomirskich, co przyczyniło się do awansu społecznego rodziny. Franciszek, data ur. nieznana, zm. 1697, związany z H. Lubomirskim, awansował do szlachty średniozamożnej; status magnacki zapewnił rodzinie jego syn, Stanisław, ur. 1676, zm. 1762, zaufany Sapiehów; w bitwie pod Połtawą 1709 uratował króla szwedzkiego Karola XII od niewoli rosyjskiej, od 1720 mąż K. Czartoryskiej, następnie jeden z przywódców Familii, kasztelan krakowski; jego synowie: król Stanisław August Poniatowski, ur. 1732, zm. 1798; Michał Jerzy, ur. 1736, zm. 1794, prymas Polski; Andrzej, ur. 1734, zm. 1773, oficer armii cesarskiej; Kazimierz, ur. 1721, zm. 1800, działacz Familii, znany z głośnego pojedynku (1744), w którym zabił A. Tarłę; synem Andrzeja był Józef, ur. 1763, zm. 1813, naczelny wódz wojsk Księstwa Warszawskiego, marszałek Francji; synem Kazimierza był Stanisław, ur. 1754, zm. 1833, podskarbi wielki litewski; 1791 wyjechał z kraju i osiadł we Włoszech; jego potomkami byli m.in. bracia: Andrè Marie, ur. 1899, zm. 1977, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919–21, prezes Biblioteki Polskiej w Paryżu, oraz Charles Casimir, którego syn, Michel, ur. 1922, zm. 2002, polityk francuski, był w latach 70. ministrem.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bacciarelli Marcello, Portret Króla Stanisława Augusta w kapeluszu z piórami fot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia