Południowoszwedzka, Wyżyna,
obszar wyżynny w południowej Szwecji, między Obniżeniem Środkowoszwedzkim na północy, Kattegatem na zachodzie, Skanią na południowym zachodzie oraz M. Bałtyckim na południu i wschodzie;
Południowoszwedzka, Wyżyna
Encyklopedia PWN
pod względem geol. jest to wypiętrzenie tarczy bałtyckiej zaznaczające się w krajobrazie jako kopulaste wyniesienie o wys. dochodzącej do 378 m; łagodnie obniża się ku peryferiom; rozcięta promieniście dolinami wypełnionymi niekiedy wodami jezior; klimat umiarkowany ciepły przejściowy, na zachodzie — wybitnie mor.; źródła wielu rzek spływających do Kattegatu (Ätran, Nissan, Lagan) i Bałtyku (Emån i in.); w pobliżu wybrzeży wąskie pasy równin; linia brzegowa miejscami urozmaicona, głębsze zatoki występują przy ujściach rzek; w północnej części południkowe obniżenie tektoniczne, zajęte przez południową część jez. Wetter; znacznie zalesiona i miejscami zabagniona; niewielkie parki nar.: Norra Kvills i Store Mosse; leśnictwo; tereny roln., gł. na wybrzeżach; tam też znajdują się gł. m.: Göteborg, Halmstad, Karlskrona, Kalmar; w środkowej części regionu leżą: Jönköping, Borås i Växjö.
