Południowochińskie, Góry
 
Encyklopedia PWN
Południowochińskie, Góry, Nan Ling,
rozległy obszar górski w południowo-wschodnich Chinach, między wybrzeżami mórz: Południowochińskiego i Wschodniochińskiego na południowym wschodzie, doliną Jangcy na północy i Wyżyną Junnan-Kuejczou na zachodzie;
powierzchnia ok. 500 tys. km2; wysokość do 2158 m (szczyt Huanggang Shan w pasmie Wuyi Shan); długość ok. 1200 km; opadają stromo do Morza Wschodniochińskiego, tworząc riasowe wybrzeże; ostateczne wypiętrzenie w mezozoiku; zbudowane głównie z piaskowców, łupków ilastych, wapieni i granitów; obejmują liczne, krótkie pasma, o przebiegu równoleżnikowym, oddzielone szerokimi dolinami i obniżeniami; formy krasowe; wiecznie zielone lasy z drzewem tungowym, kamforowym i laurowym; na zboczach tarasowa uprawa ryżu; złoża wolframu (jedne z największych w świecie), antymonu, molibdenu i uranu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia