Polski Związek Myśli Wolnej
 
Encyklopedia PWN
Polski Związek Myśli Wolnej,
organizacja społ., zał. 1927 w Warszawie z inicjatywy J. Baudouina de Courtenay; skupiał wolnomyślicieli, którzy wycofali się ze Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich, opanowanego przez komunistów;
Związek prowadził propagandę ateistyczną i antyklerykalną, dążył do wprowadzenia rozdziału Kościoła od państwa; przy P.Z.M.W. funkcjonowała Spółdzielnia Wydawnicza „Bez Dogmatu”; od 1930 działało Koło Intelektualistów (prezes T. Kotarbiński), które organizowało odczyty religioznawcze; w latach 30. znaczną rolę w Związku odgrywali komuniści i lewicowi socjaliści; organ prasowy — dwutyg. „Wolnomyśliciel Polski” (wyd. od 1928), wydawał również czasopismo „Błyski Wolnomyślicielskie” (od 1933); gł. działacze m.in.: Z. Radliński (prezes 1929–36), S. Czarnowski, T. Jaśkiewicz; 1936 rozwiązany przez władze państwowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia