Polski Komitet Demokratyczny
 
Encyklopedia PWN
Polski Komitet Demokratyczny, Naczelny Komitet Demokratyczny, Komitet Demokratyczny, demokraci,
reprezentacja pol. stronnictw i organizacji popierających aktywistyczną politykę w kraju, utworzony IV 1917 w Piotrogrodzie;
w jego skład weszli przedstawiciele: Pol. Zrzeszenia Niepodl., Klubów Demokr., Pol. Tow. Patriot., Związku Radykalno-Demokr. na Litwie i Białorusi, Stronnictwa Radykałów Pol., PSL, POW, PPS-Frakcji Rewolucyjnej, PPS-Lewicy i Klubu „Promień”; Polski Komitet Demokratyczny uznał Radę Regencyjną i Radę Stanu oraz podporządkował się im; przeciwny tworzeniu odrębnych pol. formacji wojsk. w Rosji, zwalczał Radę Pol. Zjednoczenia Międzypartyjnego; współdziałał z Kadetami i ros. Rządem Tymczasowym; po rewolucji październikowej poparł wojsk. działalność Naczpolu, zbliżył się do Rady Pol. Zjednoczenia Międzypartyjnego w celu wspólnej obrony pol. stanu posiadania w Rosji; rozwiązany po zakończeniu I wojny świat.; działacze: A. Lednicki, A. Więckowski, A. Babiński, H. Gliwic, F. Skąpski; organy prasowe: „Echo Polskie”, „Dziennik Narodowy”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia