Polikarp ze Smyrny
 
Encyklopedia PWN
Polikarp ze Smyrny, święty, ur. ok. 69 r., zm. ok. 155, Smyrna (ob. İzmir),
biskup, męczennik, pochodził z Azji Mniejszej, prawdopodobnie z gr. rodziny chrześc.; zaliczany do Ojców Apostolskich;
wg legendy ok. 80 r. ochrzczony przez św. Jana Apostoła, który wyznaczył go bpem Smyrny; P. dbał o wierny przekaz nauki apostolskiej, broniąc jej m.in. przed gnostykami, doketami, Marcjonem; poniósł męczeńską śmierć, gdy wobec prokonsula rzymskiego odmówił apostazji; autor listów duszpasterskich; zachował się jedynie List do Filipian (ok. 107), będący prawdopodobnie kompilacją 2 listów (do IV w. był czytywany podczas liturgii); P. przypominał w nim prawowierną naukę o śmierci i zmartwychwstaniu oraz podkreślał realność ciała — a co za tym idzie — także męki i śmierci Chrystusa. Męczeństwo Polikarpa jest najstarszą autentyczną pasją chrześc. (lit. opis sporządzony przez naocznych świadków). Wspomnienie liturgiczne: 23 II (dawniej: 26 II).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia