Poczajów

Poczajów, Poczajiw, Pochaiv,

m. na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, 25 km na południowy wschód od Krzemieńca.

— 7,8 tys. mieszk. (2009); miejscowość w zachodniej Ukrainie, na terenie włączonym w poł. XIV w. do Litwy, 1569 przyłączona do Korony; wzmiankowana 1527; własność Gojskich, od 1602 Firlejów, potem Wiśniowieckich, od 1740 Radziwiłłów, od 1773 J. Tarnowskiego; od XVI w. ośr. kultu maryjnego unickiego i prawosł. na Wołyniu; od 1618 przy klasztorze drukarnia (dzieła rel. i hist.); 1720 osiedlili się tu bazylianie. Od 1793 w zaborze ros.; w okresie międzywojennym w granicach Polski; X 1939–41 pod okupacją sowiecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Ukr. SRR; prawa miejskie 1978. ośr. turyst.; zespół kilku cerkwi (XVIII–XX w., początkowo unickich, od 1833 prawosł. — Ławra Poczajowska); klasztor (1771–83, wg projektu G. Hofmana); drewniana cerkiew (poł. XVIII w.), kaplica cmentarna (koniec XVIII w.), sobór Świętej Trójcy (1912).

Poczajów, Ławra Poczajowska, Wołyń (Ukraina)