Pobudka,
organizacja konspiracyjna działająca, X 1939–poł. 1944, zał. przez czł. ONR „Falanga”;
Pobudka
Encyklopedia PWN
od 1942 pod nazwą Kom. Spraw Społ.-Politycznych „Pobudka”; składała się z pionów: cywilnych i wojsk. (odtwarzano 3 batalion pancerny, późniejszy batalion „Golskiego” walczący w powstaniu warsz.); prowadziła wywiad, dywersję, likwidację konfidentów, akcje zbrojne; IV 1940 Pobudka przystąpiła do Kom. Porozumiewawczego Organizacji Niepodl., IX 1940 współtworzyła Konfederację Narodu (pion wojsk. wszedł do Konfederacji Zbrojnej); komendanci Pobudki: W. Rothenburg-Rościszewski („Jerzy Karewicz”), po jego aresztowaniu IV 1943 J. Zański („Siedlecki”); III 1941 większość czł. organizacji wraz z komendantem wystąpiła z Konfederacji Narodu, podporządkowała się komendantowi ZWZ, jesienią 1941 jej pion wojsk. został wcielony do ZWZ; 1941–42 Pobudka (pion cywilny) wchodziła w skład Konferencji Okrągłego Stołu; od XI 1942 współorganizowała Społ. Organizację Samoobrony i współpracowała z Kierownictwem Walki Cyw.; organy prasowe: „Pobudka”, „Głos Polski i Komunikat Informacyjny Pobudki”, „Towarzysz Pancerny”.
