Piaseczno

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Piaseczno,

m. powiatowe w województwie mazowieckim, na Równinie Warszawskiej, nad Jeziorką, w aglomeracji warsz., od północy graniczy z dzielnicą Warszawa-Ursynów.

Ludność miasta: ogółem — 48,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 3 017,9 os/km² (2019)

Powierzchnia: 16 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°02′E, szerokość geograficzna: 52°05′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1429

Oficjalne strony WWW: www.gmina-piaseczno.pl

w XIV w. wieś książęca na szlaku z Warszawy do Czerska; prawa miejskie 1429; od 1537 starostwo niegrodowe; do połowy XVII w. ośr. rzemieślniczo-handl.; 1794 miejsce zwycięskiej bitwy wojsk pol. pod wodzą gen. J. Zajączka z wojskami ros.-pruskimi; od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1870–1916 pozbawione praw miejskich; w końcu XIX w. ożywienie gosp. związane z uruchomieniem 1898 linii wąskotorowej do Warszawy; lokalny ośr. rzemiosła i handlu; od 1934 linia kol. Warszawa–Radom; w czasie okupacji niem. do 1941 getto (ok. 2,5 tys. osób wywiezionych do getta w Warszawie); 1952 do P. włączono Iwiczną, Chyliczki i Zalesie Dolne; 1951–75 i od 1999 siedziba powiatu. Ośr. przem. i mieszkaniowy; rozwinięty przemysł: elektroniczny (duże zakłady podzespołów telew. i kineskopów fr. koncernu Thomson oraz wytwórnie płyt CD, lamp elektronowych), maszyn., odzieżowy, chem. (Laboratorium Kosmetyczne doktor Irena Eris), poligraficzny, papierniczy, materiałów budowlanych; wytwórnie sprzętu med. i zabawek; rozwinięte rzemiosło; ośr. szkolnictwa (m.in. Roln. Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Cecylii Plater-Zyberkówny); duża część mieszkańców P. pracuje w Warszawie; późnogot. kościół (przed 1566, przebudowa 1736 — K.F. Pöppelmann, regotyzowany XX w.), neoklasycyst. ratusz (1823–24).