Piasecki Paweł
 
Encyklopedia PWN
Piasecki Paweł, P. Piasecius, ur. 17 X 1579, Wzdół (Sandomierskie) lub Piaski (Lubelskie), zm. 1 VIII 1649, Mogiła k. Krakowa,
biskup, historyk;
studiował m.in. w Krakowie, Pradze, Wiedniu i Rzymie; od 1602 ksiądz, od 1605 kanonik poznański, od 1611 sekretarz król., archidiakon lubelski i od 1616 warsz., od 1621 kanonik łęczycki, od 1622 prepozyt kaliski, od 1623 sandomierski, od 1624 opat komendatoryjny cystersów w Mogile, od 1627 biskup kamieniecki, od 1641 — chełmski, od 1644 — przemyski; kryt. wobec polityki Zygmunta III Wazy, zwolennik poglądów sarmackich (kult dawnych obyczajów i rodzimej kultury); autor Chronica gestorum in Europa singularium... (1645), ważnego źródła wiedzy o Polsce dla obcokrajowców.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia