Peruwiańczycy
 
Encyklopedia PWN
Peruwiańczycy,
latynoamer. naród kształtujący się w granicach Peru na etnokulturowym podłożu indiańskim i hiszpańskim;
w szerszym politycznym znaczeniu za P. uznaje się ogół obywateli wielokulturowego Peru (ok. 24,5 mln 1998); w węższym rozumieniu P. są hiszpańskojęzyczni mieszkańcy kraju, nie uważający siebie za Indian, ale odwołujący się do państwowo-narodowej ideologii i dziedzictwa kultury kreolsko-metyskiej wzbogaconej elementami tubylczymi (ok. 65,5%); resztę stanowią Indianie, w większości Keczua, którzy tworzą warstwę chłopską w Andach, lub izolowane skupiska tubylcze w Amazonii; trzonem narodu peruwiańskiego są Metysi (Mestizos, ok. 37%), stanowią jednak bardziej kategorię społeczno-kulturową, aniżeli rasową; ludność kreolska, przeważnie pochodzenia hiszpańskiego (ok. 15%) zajmuje najwyższe pozycje w strukturze społeczno-ekonomicznej; ok. 3% P. to potomkowie imigrantów z Azji przybyłych w 2. połowie XIX w. (Japończycy, Chińczycy) oraz Afroperuwiańczycy; językiem P. jest hiszpański a dominującą religią katolicyzm z wieloma wtrętami tubylczych wierzeń, stale zwiększa się także zakres wyznań protestanckich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia