Perugino
 
Encyklopedia PWN
Perugino
[perudżịno] Wymowa,
właśc. Pietro di Cristoforo Vannucci, ur. ok. 1448, Città di Castello, zm. 1523, Perugia,
malarz włoski;
gł. przedstawiciel szkoły umbryjskiej z okresu wczesnego renesansu; działał gł. w Perugii i Florencji; obrazy sztalugowe o tematyce mitol. i rel. (Życie świętego Bernarda 1473, Święty Sebastian 1478, Madonna z Dzieciątkiem, świętą Różą i świętą Katarzyną 1488–89), seria Madonn z Dzieciątkiem (1493–97) oraz freski (Przekazanie kluczy świętemu Piotrowi w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie 1481, Ukrzyżowanie w kościele S. Maria Maddalena dei Pazzi we Florencji 1496, Sala Audiencyjna w Collegio del Cambio w Peruggi 1500 — przy pomocy Rafaela); dzieła Perugina odznaczają się harmonijną, na ogół symetryczną kompozycją i lirycznym nastrojem, charakterystycznym typem idealizowanych postaci kobiecych; uczniowie m.in.: Rafael, Pinturicchio.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Perugino, Archanioł Rafał z Tobiaszem, ok. 1496–1500 — National Gallery, Londynfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia