Pełczyce
 
Encyklopedia PWN
Pełczyce,
miasto w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, na zachodnim skraju Pojezierza Choszczeńskiego, między jez.: Duży Pełcz, Mały Pełcz, Stawno, Panieńskie i Krzywe.
Ludność miasta: ogółem — 2,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 198,7 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 13 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 15°18′E, szerokość geograficzna: 53°02′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1290
Oficjalne strony WWW: www.pelczyce.pl
w X–XII w. gród obronny; do pocz. XIV w. siedziba kasztelanii; do 1240 należał do Polski, następnie do XV w. na zmianę do Pomorza Zachodniego (1240–80, 1315–28, 1370–1478) i Brandenburgii, ostatecznie przez nią zajęty 1478 (niem. Bernstein), dzielił losy polit. regionu; w pobliżu grodu powstały osady — Stare Miasto (wzmiankowane 1290) oraz Nowe Miasto (1290 nadane klasztorowi Cysterek); w XV–XVIII w. własność Wedlów; prawa miejskie 1290 (dla obu połączonych osad); miasto o charakterze roln.; od 1728 domena król.; od 1898 połączenie kol.; od 1945 w granicach Polski. Ośr. usługowy regionu roln.; miejscowość letniskowa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia