Pawłowski Bogumił, ur. 25 XI 1898, Kraków, zm. 27 VII 1971, Olimp (Grecja, zmarł tragicznie),
botanik (florysta i geobotanik);
Pawłowski Bogumił
Encyklopedia PWN
uczeń M. Raciborskiego i W. Szafera; od 1938 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1945 czł. PAU, od 1952 — PAN; 1952 kierował katedrą systematyki i geografii roślin oraz Ogrodem Bot. Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1961 dyr. Inst. Botaniki PAN w Krakowie; jeden z inicjatorów badań fitosocjol. w Polsce i pionier fitosocjologii stosowanej; prace z porównawczej systematyki zbiorowisk roślinnych, systematyki i florystycznej geografii roślin, fitosocjologii, ochrony przyrody; Flora Tatr (t. 1 1956), współautor wielotomowego dzieła Flora polska, klucza Rośliny polskie (1924, wspólnie z Szaferem i S. Kulczyńskim), podręcznika Szata roślinna Polski (1959).
