Pauzaniasz
 
Encyklopedia PWN
Pauzaniasz, Pausanías, z rodu Agiadów, data ur. nieznana, zm. ok. 467 p.n.e.,
spartiata z królewskiego rodu Agiadów;
po śmierci Leonidasa (480) regent w zastępstwie jego małoletniego syna; dowódca wojsk spartańskich podczas wojen perskich, odniósł zwycięstwo nad Persami w bitwie pod Platejami (479), następnie odebrał im Bizancjum; ok. 470 planował zamach w Sparcie opierając się na helotach i w porozumieniu z królem perskim; spisek został wykryty, a Pauzaniasz, ratując się przed uwięzieniem, schronił się w świątyni, gdzie zamurowany umarł z głodu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia