Papandhrẹu Jọrghos
 
Encyklopedia PWN
Papandhrẹu Jọrghos, Georgios Papandreou, ur. 13 II 1888, Kaledzi k. Patrasu, zm. 1 XI 1968, Ateny,
ojciec Andhreasa, polityk grecki;
od 1920 w Partii Liberalnej; 1929–33 min. edukacji w rządzie E. Wenizelosa; 1935 zał. Partię Demokr.-Socjalist.; w okresie dyktatury J. Metaksasa na emigracji, od 1940 w ruchu oporu, 1942 uwięziony przez Niemców; 1944 zbiegł do Egiptu i stanął na czele gr. rządu na emigracji, z którym powrócił do wyzwolonej Grecji (zrezygnował ze stanowiska w obliczu wojny domowej); 1946–52 kilkakrotnie minister; połączył swoją partię z Partią Liberalną i 1961 utworzył centrolewicową koalicję — Unię Centrum, która 1963 i 1964 wygrała wybory — P. premierem; 1965 zdymisjonowany przez Konstantyna II; po przewrocie wojsk. 1967 aresztowany; wkrótce po uwolnieniu zmarł.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia