Ostrowski Aleksandr N., ur. 12 IV 1823, Moskwa, zm. 14 VI 1886, Szczełykowo (gubernia kostromska),
dramaturg rosyjski;
Ostrowski Aleksandr N.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
twórca nar. sceny ros.; związany z Teatrem Małym w Moskwie; jeden z gł. przedstawicieli realist. dramatu ros. XIX w.; początkowo pod wpływem szkoły naturalnej i W. Bielinskiego (komedia Do wójta nie pójdziemy 1850, wyst. pol. 1952); w latach 50. związał się z czasopismem „Moskwitianin”; pod wpływem ideałów słowianofilskich napisał komedie Biednost' nie porok (1854), Nie tak żywi kak choczetsia (1855); później zbliżył się do rewolucyjnych demokratów; od 1856 ogłaszał swoje utwory w czasopismach, m.in. w „Sowriemienniku” i od 1868 w „Otieczestwiennych zapiskach”; powstały wtedy różnorodne sztuki — gł. z życia kupców (dramat Burza 1859, wyst. pol. 1896) i tzw. małych ludzi, demaskujące nierówność społ.; ponadto cykl sztuk hist., w których O. próbował stworzyć wzór współcz. bohatera; dram. poemat baśniowy o wątkach lud. Snieguroczka (1872) oraz komedie satyr. (I koń się potknie 1868, wyst. pol. 1952, Las 1870, wyst. pol. 1896, Wilki i owce 1875, wyst. pol. 1947); twórczość swą zamknął cyklem tragedii poświęconych sytuacji społ. współcz. kobiety ros. (m.in. Panna bez posagu 1879, wyd. pol. 1954, Niewinni winowajcy 1884, wyst. pol. 1949); przekłady dzieł dramatopisarzy eur., m.in. W. Szekspira.
