Ostoja, Mościc,
polski herb szlachecki;
Ostoja
Encyklopedia PWN
rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
na tarczy w polu czerwonym między barkami 2 złotych półksiężyców miecz srebrny na opak; występował gł. w Małopolsce, rzadziej w Wielkopolsce; najstarszy znak pieczętny pochodzi z 1381, w dokumentach występuje po raz pierwszy 1388; wg K. Niesieckiego herbu O. używało 117 rodzin, m.in. Gajewscy, Krępscy, Obrębscy, Ostaszewscy, Szyszkowscy, na Litwie — Ordowie, Słuszkowie, Trzebniccy, Uniechowscy; niektóre rodziny pieczętujące się O. używały przydomka Ścibor (Chełmscy, Iłowieccy, Łęscy, Marchoccy i in.).
