Osgooda–Schlattera choroba
 
Encyklopedia PWN
Osgooda–Schlattera choroba
[ch. ozguda szla˜],
jałowa martwica jądra kostnienia guzowatości piszczeli,
jedna z martwic jałowych kości, o nieznanej etiologii;
występuje z reguły u chłopców w wieku 10–15 lat, bezpośrednią przyczyną jest najczęściej przeciążenie tej okolicy piszczeli; objawy: bóle i obrzęk kończyny; leczenie zachowawcze (odciążenie chorej kończyny).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia