Orokowie,
grupa etniczna na Sachalinie, najmniejsza z występujących na Syberii;
Orokowie
Encyklopedia PWN
200 osób (koniec XX w.); język orocki należy do języków mandżursko-tunguskich; wierzenia są oparte na szamanizmie i połączone z rozbudowanym kultem myśliwskim, kultem przodków oraz magią ochronną domostwa i ogniska; do niedawna zajmowali się hodowlą reniferów, jeszcze w latach 70. XX w. ich stado wynosiło 13–15 tys. zwierząt; nieopłacalność hodowli sprawiła, że obecnie mają nie więcej niż 4 tys. zwierząt; wykorzystują je do jazdy wierzchem oraz jucznego przewozu towarów; głównym źródłem pożywienia jest myślistwo oraz rybołówstwo, przy pieszych wędrówkach przez tajgę posługują się nartami podbitymi skórami; podstawową bronią był do niedawna łuk oraz „palma”, czyli masywny nóż z długą rączką, którym można było nawet ścinać niezbyt grube drzewa; odzież O. szyli że skór reniferów, kobieca zdobiona była wielobarwnymi skórzanymi aplikacjami.
