Orinoko, Nizina
 
Encyklopedia PWN
Orinoko, Nizina, Llanos, Llanos del Orinoco,
niz. w Wenezueli i Kolumbii, między Andami Północnymi (G. Karaibskie, Cordillera de Mérida, Kordyliera Wschodnia) a Wyż. Gujańską, w dorzeczu Orinoko;
pow. ok. 1 mln km2; pod względem geol. stanowi tektoniczne obniżenie, wypełnione mezozoicznymi i trzeciorzędowymi osadami przykrytymi plejstoceńskimi aluwiami (o znacznej miąższości); równinna, lekko nachylona ku wschodowi; klimat podrównikowy wilgotny (pora deszczowa w lecie, sucha zima); w porze deszczowej rzeki wzbierają i zalewają duże obszary, w porze suchej często całkowicie wysychają; roślinność trawiasta (sawannowa) z rzadko rosnącymi pojedynczymi palmami (formacja llanos), jedynie w dolinach rzek występują lasy galeriowe; pasterska hodowla bydła i owiec, miejscami uprawa kukurydzy, ryżu, bawełny, tytoniu, sezamu; złoża ropy naftowej i gazu ziemnego; gł. m.: Maturín, El Tigre, San Fernando de Apure.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia