Opacki Ireneusz, ur. 5 VIII 1933, Czortków, zm. 9 VII 2005, Sosnowiec,
historyk i teoretyk literatury;
Opacki Ireneusz
Encyklopedia PWN
od 1977 profesor Uniw. Śląskiego; zainteresowania teoretycznolit. skupiał na zagadnieniach poetyki hist., śledząc przemiany i rozwój gatunków (Ewolucja balladowej opowieści 1961, Ballada 1970 — z Cz. Zgorzelskim, Odwrócona elegia. O przenikaniu się postaci gatunkowych w poezji 1999); jako historyk literatury zajmował się gł. poezją romant. (Poezja romantycznych przełomów 1972, wyd. nowe uzup. pt. „W środku niebokręga”. Poezja romantycznych przełomów 1995) oraz liryką 20-lecia międzywojennego (Poetyckie dialogi z kontekstem 1979, Król-Duch, Herostrates i codzienność 1997); redaktor m.in. serii «Skamander» (t. 1–10 1978–95).
