Ōoka Shōhei
 
Encyklopedia PWN
Ōoka
[o:oka]
Shōhei, ur. 6 III 1909, Tokio, zm. 25 XII 1988, tamże,
pisarz japoński;
jego twórczość nawiązuje do nurtów neorealizmu i neoimpresjonizmu literatury jap., widoczne są w niej też wpływy pisarzy fr. (Stendhala, A. Gide’a); gł. tematem powieści są moralne i fiz. cierpienia człowieka uwikłanego w wydarzenia wojny, a także współcz. zagadnienia społ.; prace eseistyczne poświęcone przede wszystkim twórczości Stendhala; gł. powieści: Furyo-ki [‘pamiętnik jeńca wojennego’] (1946), Ognie polne (1951, wyd. pol. 1959), Reite-senki [‘zapiski wojenne z Leyte’] (1971), Jiken [‘wypadek’] (1977).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia