Onofri Arturo, ur. 15 IX 1885, Rzym, zm. 25 XII 1928, tamże,
poeta włoski;
Onofri Arturo
Encyklopedia PWN
początkowo związany z grupą crepuscolari (Liriche 1907, Poemi tragici 1908, Canti delle oasi 1909), następnie z pismem „La Voce” (Orchestrine 1917), w latach 20. wkroczył w fazę metafiz., jego ideałem stała się poezja filoz., łącząca świat materialny ze światem ducha; w ostatnich zbiorach, np. Terrestrità del sole (1927), Zolla ritorna cosmo (1930), Suoni del Graal (1932), widać wpływy symbolizmu S. Mallarmégo; krytycy upatrują w O. prekursora hermetyzmu.
