Ocieski Jan, ur. 1501, zm. 12 V 1563, Kraków,
kanclerz wielki koronny;
Ocieski Jan
Encyklopedia PWN
sekretarz król. od 1544, referendarz kor. od 1545, kasztelan zawichojski od 1546, biecki od 1547, podkanclerzy od 1550, starosta generalny krak. 1553–63; dyplomata, trzykrotny poseł król. do Turcji (1530–33, 1543), do ces. Karola V (1540) i Rzymu (1541); stronnik królowej Bony, później ściśle związany z Zygmuntem II Augustem; zwolennik silnej władzy centralnej, początkowo zdecydowany przeciwnik programu egzekucji praw i dóbr, poparł go jednak na sejmie egzekucyjnym 1562–63; przeciwny prądom reformacji, związany ze środowiskiem wyższego duchowieństwa katol., uczestniczył w próbach porozumienia się z obozem różnowierczym.
