Ochnia,
rz., lewy dopływ Bzury, płynie przez południowy kraniec Pojezierza Kujawskiego, Wysoczyznę Kłodawską i Równinę Kutnowską, w woj. kujawsko-pomor. i łódzkim;
Ochnia
Encyklopedia PWN
dł. 47,6 km, pow. dorzecza 578 km2; wypływa na wys. ok. 130 m między grupą jezior chodeckich i m. Chodecz na zachodzie a jeziorami lubieńskimi i w. Lubień Kujawski na wschodzie; początkowo płynie w płytkiej, zabagnionej, wąskiej dolinie, pogłębiającej się na południowy wschód; w środkowym biegu rzeka przełamuje się przez wał moren kutnowskich, poniżej Kutna dolina rozszerza się do ok. 1 km — w dnie wilgotne łąki; ujście na wys. 94 m, poniżej Łąk Kościelnych; ujściowy odcinek uregulowany; gł. dopływy: Głogowianka (l.), Miłonka (pr.); nad O. leży Kutno.
