Nowy Tomyśl

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Nowy Tomyśl,

m. powiatowe w województwie wielkopolskim, na Pojezierzu Poznańskim, w obrębie Równiny Nowotomyskiej, nad Szarką (prawy dopływ Obry).

Ludność miasta: ogółem — 14,6 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 2 914,8 os/km² (2019)

Powierzchnia: 5 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°09′E, szerokość geograficzna: 52°19′N

Data założenia miasta: 1786

Prawa miejskie: nadanie praw — 1786

Oficjalne strony WWW: www.nowytomysl.pl

Założony 1786 obok znanej od XVI w. wsi Tomyśl; ośr. rzemieślniczo-handl.; od 1793 w zaborze pruskim; w XIX w. początkowo rozwój tkactwa, później garbarstwa; od 1837 uprawa chmielu na dużą skalę, w końcu wieku drobny przemysł; od 1870 połączenie kol.; w 2. poł. XIX w. pol. placówki: Bank Spółdz., Tow. Pożyczkowe, szkoła średnia dla dziewcząt, szkoła roln.; 1919 wyzwolony przez powstańców wielkopol.; w okresie międzywojennym miasto o charakterze rzemieślniczo-handl., drobny przemysł; w czasie okupacji niem. masowe wysiedlenia Polaków do GG. Fabryka sprzętu med. i narzędzi chirurgicznych; ponadto przetwórstwo rolno-spoż. oraz zakłady przemysłu: odzieżowego, chem., drzewnego (w tym przetwórstwo wikliny), elektrotechniczny; niewielki ogród zool.; Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa; barok.-klasycyst. kościół ewangelicki (1779–80). W okolicy N.T. plantacje chmielu i wikliny.