Nowe Państwo,
autorytarny system polit. w Brazylii 1937–45;
Nowe Państwo
Encyklopedia PWN
wprowadzony przez urzędującego prezydenta G. Vargasa, który pod pretekstem zagrożenia bezpieczeństwa państwa przez komunistów dokonał przy poparciu sił zbrojnych zamachu stanu i ogłosił nową konstytucję (zw. a polaca ‘polską’, ze względu na podobieństwo do Konstytucji kwietniowej z 1935); pełnię władzy oddawała ona w ręce prezydenta, a choć przewidywała istnienie parlamentu o ograniczonych kompetencjach ustawodawczych, jednak w okresie N.P. nigdy nie przeprowadzono wyborów, aby go wyłonić; rozwiązano wszystkie partie polit. oraz zniesiono autonomię stanów; ideologią N.P. był nacjonalizm i jedność narodu brazylijskiego; dążono do szybkiej i przymusowej asymilacji imigrantów; Vargas nie dopuścił do próby faszyzacji państwa, niszcząc integralizm; stworzył aparat represji niszczący wszelką opozycję; rosnąca od 1943 opozycja wobec N.P., uzyskawszy 1945 poparcie USA, zmusiła Vargasa do ogłoszenia 1945 wyborów; gdy wbrew zapowiedzi postanowił wziąć w nich udział utracił poparcie sił zbrojnych, które zmusiły go do ustąpienia, likwidując zarazem N.P.
