Nowe Miasto nad Pilicą
 
Encyklopedia PWN
Nowe Miasto nad Pilicą,
miasto w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, na pograniczu Wysoczyzny Rawskiej i Doliny Białobrzeskiej, na l. wysokim brzegu Pilicy.
Ludność miasta: ogółem — 3,8 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 341,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 11 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°34′E, szerokość geograficzna: 51°37′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1400
Oficjalne strony WWW: nowemiasto.pl
Pierwotnie wieś targowa Pobiedna, na szlaku wodnym Pilicy i drodze handl. z Mazowsza do Małopolski; od 1400 prawa miejskie i obecna nazwa; w XVI–XVII w. jedno ze znaczniejszych miast Mazowsza; duży ośr. handl. (m.in. przywilej na handel solą z Wieliczki); po regresie gosp. w XVII w. próby ożywienia i rozbudowy w 2. poł. XVIII i na pocz. XIX w. (manufaktura sukiennicza); od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w XIX w. miasto o charakterze roln.-rzemieślniczym; 1870–1919 pozbawione praw miejskich; 1873–1914 czynny zakład przyrodoleczn.; w okresie międzywojennym drobne zakłady przem., sadownictwo i warzywnictwo; w czasie okupacji niem. 1941–42 getto (ponad 3,7 tys. osób wywiezionych do ośr. zagłady w Treblince). Ośr. wypoczynkowy; drobny przemysł; zakład wychowawczy dla dzieci głuchoniemych; Muzeum Regionalne PTTK; barok. kościół i klasztor Kapucynów (1765–86), późnobarok. pałac i park (2. poł. XVIII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia