Nowa Kaledonia
 
Encyklopedia PWN
Nowa Kaledonia, Nouvelle-Calédonie,
wyspa w Melanezji, w Oceanii, na wschód od Australii, część fr. terytorium zamorskiego o takiej samej nazwie;
pow. 16,8 tys. km2; górzysta (najwyższy szczyt Panié, 1628 m) otoczona rafami koralowymi; roczne opady 1000–2000 mm (pora deszczowa od grudnia do marca); liczne krótkie rzeki; przeważają gleby czerwonoziemne; roślinność trawiasta, ok. 15% pow. lasy (m.in. drzewo kauri i endemiczna sosna); bogate złoża rud niklu (jedne z największych na świecie), kobaltu, ponadto rud chromu, żelaza, manganu, ołowiu i cynku oraz gazu ziemnego; gł. port mor. Numea (stolica terytorium).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia