Nowa Cerekwia,
w. w woj. opolskim, w pow. głubczyckim (gmina Kietrz), na południu Płaskowyżu Głubczyckiego, nad Troją (dorzecze Odry).
Nowa Cerekwia
Encyklopedia PWN
ruiny zamku (XVI, XVII w.); barok.-klasycyst. kościół (1783–87). Osiedle obronne ze schyłku wczesnego okresu epoki brązu (ok. 1900–1600 p.n.e.); poł. II w. p.n.e.–pocz. I w. p.n.e. istniała tu osada celtycka położona na wzgórzu o naturalnych walorach obronnych, o pow. ponad 1 ha; ok. 20 domostw półziemiankowych usytuowanych wokół centralnego placu z prostokątnym budynkiem o nie znanym przeznaczeniu, ceramika (w 87% toczona na kole), wyroby metal. (fibule, narzędzia), szklane (bransolety, paciorki), bursztynowe, monety celtyckie, piec do wypalania naczyń; wielkość osady i jej rzemieślniczy charakter wskazują na istnienie tu centrum plemienia celtyckiego zamieszkującego Płaskowyż Głubczycki.
