Noua kultura,
archeol. kultura późnej epoki brązu (1500–1100 p.n.e.), charakterystyczna gł. dla obszarów środkowego dorzecza Dniestru, na zachodzie sięgająca na teren Siedmiogrodu i Niz. Wołoskiej;
Noua kultura
Encyklopedia PWN
widoczne silne powiązania z kulturą grobów zrębowych; osiedla otwarte, tzw. zolniki (niewielkie, płaskie kopce zawierające popiół, ze śladami działalności człowieka); groby płaskie szkieletowe; zmarły w pozycji skurczonej, wyposażony w naczynia gliniane, wyroby kościane i kam., rzadko z brązu; typowa ceramika — naczynia szerokootworowe z 2 uchami wystającymi ponad krawędź, ozdobione guzami; liczne wyroby z kości (szydła, przekłuwacze, grociki strzał, pobocznice do wędzideł, szpile) i kamienia (toporki, noże, sierpy), nieliczne z brązu (szpile, bransolety, noże, siekiery); nazwa od m. Noua, obecnie w obrębie Braszowa (Rumunia).
