Normandia, Dolna, Basse-Normandie,
dawny region administracyjny w północnej Francji, na zachodzie Normandii;
Normandia, Dolna
Encyklopedia PWN
obejmuje wybrzeże cieśn. La Manche, wraz z płw. Cotentin i Wzgórzami Normandzkimi, między zat.: Saint-Malo i Sekwany; składa się z dep.: Calvados, Manche i Orne; powierzchnia 17,6 tys. km2, 1,5 mln mieszk. (2011); ośrodek administracyjny i gł. m. — Caen. Podstawą gospodarki jest wysokotowarowe rolnictwo; grunty orne zajmują 32% pow., łąki i pastwiska — 48%, lasy (dębowo-bukowe) — 11%; przewaga dużych gospodarstw rolnych (20–30 ha i więcej); rozwinięta hodowla bydła rasy normandzkiej oraz trzody chlewnej; uprawa zbóż (pszenica, jęczmień), buraków cukrowych, roślin pastewnych; warzywnictwo i sadownictwo, zwłaszcza uprawa jabłoni (wyrób calvadosu). Dużą rolę odgrywa turystyka; na wybrzeżu liczne ośr. wypoczynkowe (miejsca letniego pobytu gł. paryżan), w tym znany Deauville, i turyst. (wyspa Le Mont-Saint-Michel, Cherbourg). Niewielkie wydobycie rud żelaza (dep. Calvados). Rozwinięty przemysł spoż., gł. mleczarski i cukrowniczy; w okolicach Caen przemysł samochodowy (zakłady Renault i Citröen) i elektroniczny, w Mondeville — hutn., Cherbourgu — stoczniowy. Dobrze rozwinięty transport; magistralna linia kol. Cherbourg–Caen–Paryż; autostrada Caen–Paryż; porty mor.: Caen i Cherbourg.
