Nieszokoć Wincenty
 
Encyklopedia PWN
Nieszokoć Wincenty, ur. 21 I 1792, Pokopurnie k. Rosień (Żmudź), zm. ok. 1865, Senegal,
oficer armii Królestwa Pol., działacz emigracyjny;
karierę wojsk. rozpoczął w Księstwie Warsz., uczestnik kampanii napoleońskich 1813–14, m.in. pod Lipskiem; porucznik artylerii w armii Królestwa Pol., 1830 w Dyrekcji Artylerii i instruktor szkoły bombardierów; w powstaniu listopadowym 1830–31 walczył pod Grochowem, potem organizator składów prochu i amunicji; odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari; na emigracji we Francji prowadził wykłady i publikował artykuły z dziedziny wojskowości; 1834–36 czł. Młodej Polski; odok. 1841 przebywał w Senegalu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia