Nieńcy

Nieńcy,

jeden z ludów → samodyjskich.

Zamieszkują tundrową część Rosji od obwodu archangielskiego do półwyspu Tajmyr; ok. 36 tys. (pocz. XXI w.); język nieniecki z grupy samodyjskiej; pierwsze szkoły oraz gramatykę języka stworzyli misjonarze prawosławni w XIX w., obecne pismo jest oparte na cyrylicy, literatura w języku nienieckim jest nieliczna, ukazuje się dwujęzyczna prasa; zachodni N. przyjęli prawosławie, zaś zauralscy pozostali animistami, religijne i lecznicze funkcje wypełniają szamani; N. zajmują się koczowniczą hodowlą reniferów, polowaniem na zwierzęta futerkowe, w tym polarne lisy i wiewiórki, oraz rybołówstwem; latem poluje się na przylatujące ptaki wędrowne, zwłaszcza gęsi i kaczki; mięso reniferów oraz surowe zwykle ryby stanowią podstawę pożywienia; domostwem pozostaje wysoki szałas żerdziowy, który po złożeniu wozi się ze sobą, gdyż żerdzie i kora do pokrycia pochodzą z wymiany towarowej z mieszkańcami tajgi; społeczeństwo dzieli się na patrylinearne i egzogamiczne rody, które w przeszłości niejednokrotnie walczyły ze sobą.