Nganasanie
 
Encyklopedia PWN
zamieszkujący polarne obszary na półwyspie Tajmyr, czyli najdalej na północ wysuniętą część Syberii; 1,3 tys. (pocz. XXI w.); język nganasański z grupy samodyjskiej, powszechna jest znajomość rosyjskiego; wierzenia animistyczne, praktykowali szamani obojga płci, ostatni z nich zmarł 1995, istnieje kult duchów opiekuńczych rodziny, a ich wyobrażenia są rzeźbione w drewnie, kości, metalu lub kamieniu; N. polują na dzikie renifery oraz lisy polarne i zajmują się rybołówstwem, ostatnio hodują też renifery; odzież szyje się ze skór reniferów wyprawionych na miękki zamsz; zamieszkują w szałasach oraz budach ustawionych na saniach; N. dzielą się na patrylinearne i egzogamiczne rody, które mają swe bóstwa opiekuńcze; niegdyś wiosną i jesienią odbywały się posiedzenia starszyzny, na których rozsądzano spory i podejmowano decyzje ogólnego znaczenia; w folklorze szczególne miejsce zajmuje epos bohaterski i pieśni liryczne, muzyka nie istniała z braku instrumentów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia