Ney Michel
 
Encyklopedia PWN
Ney
[ne]
Michel Wymowa, ur. 10 I 1769, Saarlouis (Saara), zm. 7 XII 1815, Paryż,
książę Elchingen (1808) i Moskwy (1812), marszałek Francji od 1804;
jeden z najwybitniejszych dowódców napoleońskich; od 1796 gen. brygady, 1799 dowodził Armią Renu; wsławił się zwycięstwami pod Hohenlinden (1800), Elchingen (1805), Jeną (1806), Iławą i Friedlandem (1807); w kampanii ros. 1812 osłaniał odwrót Napoleona I spod Moskwy i uratował resztki armii; po kapitulacji Paryża nalegał na abdykację Napoleona; par Francji i czł. rady wojennej Ludwika XVIII, wysłany przeciw Napoleonowi (Sto dni), przeszedł na jego stronę; po klęsce Napoleona skazany za zdradę Burbonów i rozstrzelany.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia