Neumann Carl Gottfried
 
Encyklopedia PWN
Neumann
[nọiman]
Carl Gottfried, ur. 7 V 1832, Królewiec, zm. 27 III 1925, Lipsk,
syn Franza Ernsta, matematyk niemiecki;
od 1863 profesor uniwersytetu w Bazylei, 1865–68 — w Tybindze, 1868–1911 — w Lipsku; zajmował się teorią potencjału, równaniami różniczkowymi cząstkowymi (zagadnienie N.), funkcjami algebraicznymi, funkcjami specjalnymi oraz fizyką mat. i podstawami mechaniki; wprowadził pojęcie potencjału logarytmicznego; współzałożyciel (1868, wspólnie z A. Clebschem) i do 1876 redaktor „Mathematische Annalen”.
Bibliografia
G. Hölder Carl Neumann, „Mathematische Annalen” 1927, Nr 1 Bd.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia