Nawroczyński Bogdan
 
Encyklopedia PWN
Nawroczyński Bogdan, ur. 9 IV 1882, Dąbrowa Górnicza, zm. 17 I 1974, Warszawa,
pedagog i historyk myśli pedagogicznej;
jeden z twórców pol. pedagogiki nauk.; 1925–26 profesor uniwersytetu w Poznaniu, od 1926 — Uniwersytetu Warszawskiego; od 1931czł. TNW, od 1939 PAU; w czasie okupacji niem. jeden z organizatorów tajnego nauczania uniwersyteckiego; zajmował się gł. dydaktyką, problematyką ustroju i organizacji szkolnictwa oraz pedagogiką porównawczą; jego twórczość należy gł. do kręgu pedagogiki kultury; Uczeń i klasa (1923), Swoboda i przymus w wychowaniu (1929), Zasady nauczania (1930), Życie duchowe. Zarys filozofii kultury (1947), O wychowaniu i wychowawcach (1968); Dzieła wybrane (t. 1–2 1987).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia