Natorp Paul

Natorp Paul , ur. 24 I 1854, Düsseldorf, zm. 17 VIII 1924, Marburg,

filozof niemiecki;

od 1885 profesor uniwersytetu w Marburgu; jeden z gł. przedstawicieli szkoły marburskiej neokantyzmu. Opierając się na log. interpretacji kantowskiego aprioryzmu, Natorp traktował przedmiot poznania nie jako daną rzeczywistość, lecz jako niewiadomą, której treść uwarunkowana jest przez rozwijający się proces poznania. Pierwotnie pozostawał pod wpływem Cohena, z czasem rozwinął oryginalne koncepcje; pod koniec życia podjął próbę stworzenia wszechstronnego systemu, wyszedł poza właściwą szkole marburskiej koncepcję filozofii jako teorii poznania nauk., traktując ją jako wielowymiarowy (obejmujący również sztukę i religię) system poznawczy, otwarty i podlegający dalszej rozbudowie. Rozwinął koncepcję psychologii jako wiedzy rekonstruującej świadomość na podstawie jej tworów (logika, etyka, estetyka). W pedagogice wysuwał koncepcje socjologizujące. W polityce zwolennik socjalizmu w wersji odrzucającej materializm. Główne prace: Sozialpädagogik (1899), Platos Ideenlehre (1903), Die logischen Grundlagen der exakten Wissenschaften (1910), Philosophie, ihr Problem und ihre Probleme (1911).