Natansonowie

Natansonowie,

rodzina warszawskich finansistów i przemysłowców w XIX–1. połowie XX w., pochodzenia żydowskiego;

Samuel (Seeling) (1795–1879), kupiec i bankier, właściciel cukrowni, 1866 założył (wraz z synami) dom bankowy „S. Natanson i Synowie”, istniejący do 1932; jego synowie Henryk (1820–95), bankier, księgarz i wydawca, przemysłowiec, współzałożyciel i 1878–94 wiceprezes Banku Handlowego w Warszawie S.A., inicjator instytucji i towarzystw finansowo-przemysłowych; Ludwik (1822–96), bardzo ceniony warszawski lekarz, redaktor; 1847 założył czasopismo „Tygodnik Lekarski”; 1863–65 prezes Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego; wspólnik banku „S. Natanson i Synowie”; od 1871 wybierany na prezesa gminy żydowskiej, dbał m.in. o podniesienie poziomu higieny; 1875 współzałożyciel Muzeum Przemysłu i Rolnictwa; pozostawił liczne prace lekarsko-przyrodniczo-pedagogiczno-filozoficzne; Jakub Natanson; synowie Henryka: Kazimierz (1853–1935), prawnik, bankier, współwłaściciel domu bankowego „S. Natanson i Synowie”, 1901–18 wiceprezes Banku Handlowego w Warszawie S.A., jeden z czołowych działaczy żydowskiego ruchu asymilatorskiego, czynny w akcjach społecznych; Józef Eryk (1855–1929), finansista, organizator cukrownictwa, współwłaściciel domu bankowego „S. Natanson i Synowie”, prezes Zarządu Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych, administrował cukrowniami w Sannikach i Modelu; Antoni (1862–1933), lekarz, jeden z pionierów ginekologii operacyjnej, wiceprezes Towarzystwa Ginekologicznego; Bronisław (1864 lub 1865–1906), prawnik, wydawca, działacz społeczny; 1899 założył firmę wydawniczą, wydawał prace popularnonaukowe, humanistyczne, przyrodnicze a także dzieła literackie (m.in. E. Orzeszkowej, S. Żeromskiego, W. Reymonta); syn Ludwika, Władysław Natanson; synem Kazimierza był Jan Natanson-Leski (1883–1969), geograf historyk; od 1957 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; zainicjował, przyjęty 1906–08 przez część rodziny, powrót do XVIII-wiecznego nazwiska Leski (z Leszna); zajmował się badaniem i ustalaniem kolejnych zmian granic Polski w rozwoju historycznym (Rozwój terytorialny Polski do 1572, wydane 1964).