Nassau,
dynastia niem. wywodząca się od hrabiów Laurenburga, od 1160 — hrabiów N. (nazwa od zamku Nassau w Nadrenii);
Nassau
Encyklopedia PWN
1255 podział posiadłości między 2 linie. Linia ottońska (ze stol. w Siegen) odziedziczyła 1530 księstwo Oranii (południowa Francja), stąd zw. dyn. orańską; z niej wywodzili się namiestnicy (od 1572, z przerwami), następnie (w linii męskiej) królowie (1815–90) Niderlandów (Holandii), także król Anglii, Wilhelm III Orański. Linia walramska (ze stol. w Wiesbaden) osiągnęła przejściowo (król Adolf I, zm. 1298) tron niem., 1806 uzyskała tytuł książąt Nassau; 1815 utworzyła niezależne księstwo, 1866 anektowane przez Prusy; 1890 odziedziczyła tron Wielkiego Księstwa Luksemburga, gdzie panowała w linii męskiej do 1912, a żeńskiej do 1964.
