Narodowy Związek Chłopski (NZCh),
nielegalna partia chłopska, zał. 1912 w Królestwie Pol. przez działaczy, którzy 1908 zerwali z ND (fronda 1908) i skupili się wokół nielegalnego pisma „Polska”;
Narodowy Związek Chłopski
Encyklopedia PWN
NZCh zmierzał do nar. uświadomienia chłopów i włączenia ich do walki o niepodległość Polski, pobudzał ich aktywność społ. (rozwijał kółka roln., spółdzielnie, straże ogniowe), sprzeciwiał się radykalizmowi społ., głosił hasło solidaryzmu nar., reprezentował orientację proaustr., korzystał z poparcia duchowieństwa katol.; wszedł w skład Komisji Skonfederowanych Stronnictw Niepodl.; czołowi działacze: A. Zawadzki, W. Dunin, A. Piątkowski, A. Bogusławski, J. Mazur, B. Stolarski; organy prasowe: „Lud Polski”, „Bartosz”; 1915 w wyniku rozłamu z Narodowego Związeku Chłopskiego wyodrębnił się Związek Ludu Pol., który następnie współtworzył PSL „Wyzwolenie”; pozostali czł. NZCh połączyli się ze Zjednoczeniem Ludowym.
