Narodowa Partia Liberalna
 
Encyklopedia PWN
Narodowa Partia Liberalna, rum. Partidul National Liberal,
rumuńska partia polit., zał. 1875;
program partii ulegał licznym zmianom, ale zawsze opowiadała się ona za demokracją parlamentarną i gospodarką rynkową; w polityce zagr. NPL popierała początkowo sojusz Rumunii z Niemcami i Austro-Węgrami, ale w czasie I wojny świat. opowiedziała się za przystąpieniem do ententy; w okresie międzywojennym była zwolenniczką współpracy z Francją i Wielką Brytanią; NPL wielokrotnie sprawowała władzę w Rumunii; przez całe dekady partią kierowała „dynastia” Brǎtianu: Ion (1821–91), Ion, zw. Ionel (1864–1927) i Konstantin (1866–1950), którzy zajmowali eksponowane stanowiska rządowe, łącznie z funkcją premiera; partia rozwiązana 1938 przez króla Karola II, 1944 wznowiła legalną działalność; za współpracą z komunistami opowiedziało się lewe skrzydło partii z G. Tǎtǎrǎscu; 1947 NPL zawiesiła swoją działalność; 1989 grupa polityków z kraju i emigracji zdecydowała o reaktywowaniu partii; po wyborach 1990 przedstawiciele NPL weszli do obu izb parlamentu; 2000 NPL zdobyła 30 mandatów (7% głosów); u władzy z koalicjantami 2004–08 (premier C. Popescu-Tăriceanu z NPL) i 2012–16.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia