Narocz, białorus. woziera Naracz, voziera Narač, ros. oziero Narocz, ozero Naroč',
największe jezioro na Białorusi, w dorzeczu Wilii, na wys. 165 m;
Narocz
Encyklopedia PWN
pow. 80 km2, głęb. do 24,8 m; północne i północno-zachodnie brzegi strome (wysokość do 45–50 m), południowe — przeważnie płaskie, piaszczyste, miejscami porośnięte lasami sosnowymi i mieszanymi; z N. wypływa rz. Narocz (prawy dopływ Wilii).
Historia. W czasie I wojny świat. 1916 w rejonie jeziora zacięte walki ofensywne wojsk ros. z niem.; w okresie okupacji niem. 1941–44, wiosną 1943 na południowo-wschodnim brzegu powstała baza pierwszego oddziału partyzanckiego AK na Wileńszczyźnie, pod dowództwem A. Burzyńskiego („Kmicic”); w pobliżu baza sowieckiego oddziału partyzanckiego F. Markowa; 26 VIII 1943 partyzanci sowieccy zamordowali Burzyńskiego i jego sztab, żołnierzy siłą wcielili do swojego oddziału; większość z nich zbiegła do pol. partyzanckiej 5. Wil. Brygady Śmierci AK pod dowództwem Z. Szendzielarza („Łupaszki”).
