Narbonne
 
Encyklopedia PWN
Narbonne
[narbọn] Wymowa,
m. w południowo-zachodniej Francji, w regionie Oksytania, w dep. Aude, na wybrzeżu M. Śródziemnego, na północ od lagunowego jez. Sigean.
— 55 tys. mieszk. (2017). W starożytności ośr. Wolków, 121 p.n.e. opanowany przez Rzymian i od 118 kolonia Narbo Martius, stol. Galii Narbońskiej; 462 zdobyta przez Wizygotów, a ok. 720 przez Arabów, którym Narbonne odebrał 759 Pepin Mały; we wczesnym średniowieczu posiadłość hrabiów Tuluzy, ważny ośrodek handlu (port) i rzemiosła; 1229 włączone do posiadłości królów fr.; w XIV w., na skutek zamulenia portu, postępujący spadek znaczenia miasta. Ośr. handl. regionu uprawy winorośli; przemysł spoż. (winiarstwo, olejarstwo); węzeł kol. i drogowy (autostrady do Tuluzy, Montpellier i Barcelony); ośr. turyst.; wieże pałacu biskupiego (XII–XIV w.) z dobudowanym neogot. ratuszem (w połowie XIX w., E. Viollet-le-Duc) — obecnie muzeum; kościoły got., m.in. katedra St. Just (XIII–XV w.), bazylika St. Paul-Serge (XIII–XV w.); zabytkowe domy (XVI w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia