Nakło nad Notecią

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Nakło nad Notecią,

m. powiatowe w województwie kujawsko-pomor., na pograniczu Doliny Środkowej Noteci, Kotliny Toruńskiej oraz Pojezierza Krajeńskiego, na pr. brzegu Noteci, przy wlocie Kanału Bydgoskiego.

Ludność miasta: ogółem — 18,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 661,9 os/km² (2019)

Powierzchnia: 11 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 17°35′E, szerokość geograficzna: 53°09′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1299

Oficjalne strony WWW: www.naklo.pl

Ślady osadnictwa od przeł. VI i VII w.; w XI w. warowny gród pomor. na granicy z Wielkopolską, 1113 zdobyty przez Bolesława III Krzywoustego i włączony do Polski; od XIII w. gród kasztelański; prawa miejskie 1299; od XIV w. stol. ziemi nakielskiej i starostwo grodowe (do XVIII w.); ośr. ziemi krajeńskiej; poł. XVII–2. poł. XVIII w. upadek miasta; 1772–1918 w zaborze pruskim; ożywienie gosp. związane z budową i rozbudową Kanału Bydgoskiego — rozwój przemysłu przetwórczego i węzła komunik. (m.in. od 1851 połączenie kol. z Berlinem i Bydgoszczą); od 1999 siedziba powiatu. Zakłady: maszyn, urządzeń i wyposażenia gastronomicznego, naprawcze taboru kol., sprzętu instalacyjno-elektrotechniczny, poligraficzne, ponadto: produkcja okien aluminiowych i z PCV, urządzeń sanitarnych, chłodniczych, odzieży, przetwórstwo rolno-spoż. (m.in. cukrownia) i drzewne; węzeł kol.; Muzeum Ziemi Krajeńskiej; kościół poewangelicki (1. poł. XIX w.), kościół parafialny Św. Wawrzyńca (1847, rozbudowa 1925 — R. Sławski), spichlerze o konstrukcji szkieletowej (XVIII/XIX w.), domy (2. poł. XVIII, XIX, XIX/XX w.).