Nagy
poeta węgierski;
[nọdi]
László, ur. 17 VII 1925, Felsőiszkáz (ob. Iszkáz), zm. 30 I 1978, Budapeszt,
Nagy László
Encyklopedia PWN
autor wierszy odznaczających się sugestywną obrazowością i muzycznością, w których stworzył niezwykły świat poet. na pograniczu realności i snu, pełen niepokoju i kontrastów; zbiory A nap jegyese [‘zaręczony słońcu’] (1954), Arccal a tengernek [‘twarzą do morza’] (1966), Versben bujdosó [‘ukrywający się w wierszu’] (1973), Jönnek a harangok értem [‘przyjdą po mnie dzwony’] (1978); pol. wybór Kto przeniesie miłość (1979); tłumacz poezji bułgarskiej, ang., fr., hiszp. i in. (wybór przekładów Darázskirály ‘król os’ 1968); 1966 otrzymał węg. nagrodę państw. im. Kossutha.
